خسران در قرآن( زهرا سادات هاشمي)

از منظر قرآن عرصه حیات دنیوی انسان، میدان تجارت رابح با خدا یا تبادل بایر با شیطان است. خدای سبحان، انسان را با سرمایه های علمی و عملی چون هدایت فطری، قدرت فهم، نیروی کار و عمر آدمی آفریده است که اگر این سرمایه ها در راه تحصیل عقاید و معارف الهی و اعمال صالح صرف شود، تجارت بی خسارت و رابح است و اگر در غیر این راه صرف شود تجارتی بایر و زیانبار است.قرآن کریم تجارت سودآور انسانها با خدا و تجارت زیانبار و خسارت خیز انسان ها با شیطان را به خوبی ترسیم کرده، در تبیین آیا می خواهید شما را به تجارتی که مایه رهایی از کیفر « تجارت با خدا می فرماید دردناک الهی است هدایت کنم؟ آن تجارت این است که در قدم اول که مرحله » عمل « است، به خدای سبحان و رسولش ایمان آورید و در قدم بعدی که مرحله » اعتقاد « است، با مال و جان خود در راه خدا جهاد کنید و این تجارت برایتان بهتر است اگر سوره صف آیات 04 01 ( ره آورد این تجارت از یک سو مغفرت الهی و از - ( ». بدانید سوی دیگر رهایی از عذاب الهی و دستیابی به بهشت جاویدان است و در تبیین تجارت با غیر خدا )شیطان( خاسران و مصادیق آنان را به صراحت بیان فرموده است مانند، أبولهب، قابیل، اهل کتاب، مشرکان، مکذبان معاد و قوم نوح. قرآن کریم کفر، شرک، ترک دین اسلام، عصیان، پیروی از هوای نفس و نفاق را از جمله عوامل خسران و زیانکاری خاسران معرفی می کند، نیز در آیات 041 045 سورة کهف زیانکارترین - انسانها را کسانی معرفی می کند که کوشش هایشان در زندگی دنیا کم و نابود شده با این حال گمان می کنند کار نیکی انجام می دهند.

واژگان كليدي: خسران، قرآن.