مشتركات قرآن و صحيفه سجاديه در باب توبه(سارا پويا منش)
یکی از موضوعات مشترک بین قرآن و صحیفه سجادیه توبه می باشد، که به معنایرجوع و برگشتن است و حقیقت توبه رجوع از گناه و پشیمانی از آنچه از او صادر شدهو عزم به ترک آن گناه می باشد از نظر امام سجاد علیه السلام هم توبه عبارت از پشیمانیقلبی و درونی از گناه و پوزش خواهی از خداوند است. معنای استغفار طلب مغفرت وآمرزش است و در قرآن علاوه برتوبه، سفارش به استغفار نیز شده است و در روایاتاهل بیت هم برای استغفار اهمیت و آثار فراوانی ذکر شده است. در صحیفه سجادیه همدر فرازهایی به استغفار اشاره می کند و راه مغفرت الهی را استغفار یعنی طلب مغفرتمعرفی می کند، با مطالعه قرآن و صحیفه سجادیه به دست می آید که توبه همراه با یکسلسله شرایط معنوی و عملی قابل تحقق است؛ حال ندامت، تصمیم بر آینده ای ملکوتیو پاک، تبدیل سیئات اخلاقی به حسنات اخلاقی، اصلاح عمل، جبران گذشته و تکیهکردن بر ایمان به خدا و قیامت عناصری است که ساختمان توبه از آنها ساخته می شود.شرایط توبه حقیقی از منظر امام سجاد علیه السلام این است که توبه خالصانه و بیبازگشت به گناه و دارای شرایط مقبولیت باشد یعنی به گونه ای باشد که تمام آلودگیهای گناه را پاک کند. گنهکار زمانی که به شرایط توبه عمل کند بدون تردید خداوندمتعال توبه اش را می پذیرد چرا که در قرآن کریم و صحیفه سجادیه به توبه پذیری خداوند اشاره شده است. در واقع توبه انسان محفوف به دو توبه از خداست، یعنی ابتداخداوند انسان را موفق به توبه می گرداند و سپس توبه اش را می پذیرد. در مسیر توبه موانعی نیز وجود دارد از جمله هواهای نفسانی و آرزوهای طولانی.
واژگان كليدي: توبه، استغفار، توبه نصوح، صحیفه سجادیه.
فرم در حال بارگذاری ...
آخرین نظرات