آداب معاشرت در خانواده از ديدگاه آموزه هاي ديني(هاجرسادات مويدي)
آداب معاشرت در خانواده بر اساس آموزه های دینی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.آدمی درس معاشرت خوب با دیگران را در همان اوان کودکی از ارتباط صمیمانه باخانواده خود فرا می گیرد. خانواده می تواند محلی برای تکامل زن و شوهر و فرزندانشانباشد.. تاریخ پیدایش آداب معاشرت را می توان هم زمان با آفرینش انسان دانست و باظهور اسلام این آداب رنگ و لعاب دیگری به خود گرفت و آموزه های دینی الگویمناسبی از معاشرت را به انسان نشان داد. خانواده با زن و شوهر ایجاد می شود و سپسفرزندان به وجود می آیند از این رو در این تحقیق ابتدا آداب معاشرت همسران که بایدبر پایه احترام و محبت، ایثار و صمیمیت، مشورت و رعایت حقوق یکدیگر باشد، بیانشده و بعد روابط فرزندان با والدین مورد توجه قرار گرفته که باید بر اساس احسان واطاعت و احترام باشد. رابطه والدین با فرزندان هم که بر اساس کودک، نوجوان و جوانبودن آنها متفاوت است، در مرحله بعد قرار می گیرد و از آنجایی که انسان هیچ گاه ازمعاشرت با دیگران بی نیاز نمی شود و در بزرگسالی هم به آن نیاز دارد لذا روابط بین فرزندان و روابط بین عروس و خانواده و داماد و بالعکس در مرحله آخر قرار گرفتهاست. این تحقیق موضوعی با درون مایه دینی دارد و در گردآوری مطالب از روشکتابخانه ای استفاده کرده و از منابع اخلاقی و روایی بهره جسته است و چون آداب معاشرت همه ی اعضای خانواده را یکجا و منسجم، آن هم بر اساس آموزه های دینیبیان کرده است لذا از همین منظر نو و بدیع می باشد.
واژگان كليدي: آداب معاشرت ، خانواده ، آموزه های دینی
فرم در حال بارگذاری ...
آخرین نظرات