سيره ي عملي تربيتي امام رضا عليه السلام(فاطمه حاجي علي بيگي)
سیرة تربیتی و عملی امام رضا را می توان از یک منظر در 1 بعد بررسی و تبیین نمود :در ارتباط با خدا که به واکاوی و طرح مسائلی همچون زهد پرهیزگاری آن امام نه بهمعنی مصطلح آن بلکه علاوه بر زهد در بهره مندی از تعلقات دنیوی به معنی تقوا در همةامور و نیز مقام رضا به قضای الهی، می پردازد. سیرة عملی و تربیتی آن حضرت درارتباط با خود نیز بر مسائلی چون حُسن معاشرت، سخاوت و احسان، صبر و شکیبایی وبرخی آداب ظاهری همچون آداب غذا خوردن، لباس پوشیدن، بهداشت و نظافت و نیزمسائلی چون خوشبختی، توکل، صبر در برابر مشکلات، قانع بودن و خوشرویی ومهارت های زندگی در ابعاد مختلف آن و نیز توجه به رذایل اخلاقی که این فضیلت هارا به چالش می کشاند به عنوان نقاط مقابل ان فضایل توجه جدی را مبذول می دارد. امّاسیرة عملی و تربیتی امام رضا در ارتباط با مردم به لحاظ اثرات اجتماعی و فرهنگی آناز اهمیت ویژه ای برخوردار است که رفتار آن حضرت با طبقات مختلف اجتماعی وروش ارتباط مؤثر با مردم و نیز توجه آن حضرت به حفظ و کرامت انسان و یاری کردنمؤمنین و عیب پوشی و راز نگهداری، احسان به والدین و مراعات حال زیردستان،سفارش همسایگان و توجه به محرومان و توجه جدی به امر تربیت فرزندان و بویژهرعایت آداب معاشرت مورد نظر یک زندگی اسلامی و… از جمله مسائلی است که مورد عنایت ویژه آن حضرت قرار دارند. در این پژوهش با نگرشی بنیادی و راهبردیتوصیفی و تحلیلی و با استفاده از کتب موجود در این زمینه و فیش برداری از این منابع،سعی شده است به بررسی این موضوع بپردازد.
واژگان كليدي: سیره تربیتی،سیره عملی، امام رضاعلیه السلام.
فرم در حال بارگذاری ...
آخرین نظرات