مصلحت انديشي از ديدگاه حضرت علي عليه السلام( زهره درويشي)

یکی از دغدغه های اندیشه سیاسی، مسئله مصلحت می باشد. در هر فرهنگ و اندیشه ای، مصلحت به گونه ای تعبیر شده است، مصلحت اندیشی دراداره حکومت یک امرحقی است که بایدمصلحت جامعه ومنافع عمومی و ملی را برمنافع فردی ومنطقی اشخاص وگروه ها ترجیح داد، وتنها در پرتو تعلیمات اسلام ناب است که می توان مصالح واقعی را تشخیص داد و تنها در سایة عمل به احکام این دین مبین است که می توان آن مصلحتها را پیاده نموده و به مَنصه ظهورگذاشت. این که این اصل در سیره و سخنان امام علی علیه السلام چه جایگاهی داشته و چگونه نقش آفرین بوده است، محل نظر است و کاوش در اطراف آن میتواند برای جامعه امروز راهگشا باشد، این تحقیق، پژوهشی در اندیشه تابناک حضرت علی علیه السلام درباره مصلحت اندیشی است. و اهمیت بحث به این دلیل دو چندان است که کشور ایران یک کشور اسلامی و دارای حکومت اسلامی است و چون مبنای نظام سیاسی ما برگرفته از ساختار حکومتی پیامبر اعظم صلی الله علیه وآله وسلم و حضرت امیر مومنان علی علیه السلام است نیاز به تحقیق در اصلاحات و برنامه حکومتی و شیوه مملکت داری آن حضرت داریم. در این راستا به علیه السلام پرداخته ایم در ‌بررسی موضوع و مصلحت اندیشی از دیدگاه حضرت علی علیه السلام ‌این تحقیق سعی بر آن است که مصلحت و اقسام آن از دیدگاه حضرت علی و مصلحت اندیشی های مردود در حکومت علوی و جلوههای از مصلحت اندیشی علیه السلام قبل از خلافت و بعد از خلافت بیان شود. این تحقیق که ‌حضرت علی موضوعی تاریخی داردازمنابع تاریخی بهره جسته ودر گردآوری مطالب از روش کتابخانهای استفاد شده است.

واژگان كليدي :مصلحت،اصلاح، مصلحت اندیشی.